miażdżyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, miażdżyćdżę, miażdżyćdży, miażdżyćdżony {{/stl 8}}– zmiażdżyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgniatać, rozbijać, tłuc coś na miazgę; kruszyć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miażdżyć — ndk VIb, miażdżyćdżę, miażdżyćdżysz, miażdż, miażdżyćdżył, miażdżyćdżony «gnieść, kruszyć, tłuc coś na drobniutkie części, na miazgę; rozgniatać, rozbijać, rozkruszać» Miażdżyć żwir. Głaz miażdży komuś nogę. przen. «niszczyć doszczętnie,… … Słownik języka polskiego
druzgotać — ndk IX, druzgotaćoczę a. druzgotaćocę, druzgotaćoczesz a. druzgotaćocesz, druzgotaćocz, druzgotaćał, druzgotaćany «rozbijać na drobne kawałki; kruszyć, tłuc, gruchotać, miażdżyć» Piorun druzgocze drzewo. Spadające kamienie druzgotały wszystko po… … Słownik języka polskiego
gnieść — ndk XI, gniotę, gnieciesz, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony 1. «przyciskać kogoś, coś mocno; miażdżyć, zgniatać, ugniatać» Gnieść kartofle tłuczkiem. Gnieść maliny, porzeczki, winogrona w prasie. ∆ Gnieść ciasto «wyrabiać, miesić… … Słownik języka polskiego
gruchotać — ndk IX, gruchotaćoczę (gruchotaćocę), gruchotaćoczesz (gruchotaćocesz), gruchotaćocz, gruchotaćał, gruchotaćany 1. «miażdżyć, druzgotać, łamać, niszczyć» Trzask gruchotanych kości. 2. «o przedmiotach będących w ruchu, spadających, uderzających o… … Słownik języka polskiego
gryźć — ndk XI, gryzę, gryziesz, gryź, gryzł, gryźli, gryziony 1. «ciąć, miażdżyć, rozrywać zębami; przyciskać, chwytać zębami, trzymać, obracać w zębach» Gryźć chleb, mięso. Pies gryzie kość. Gryźć palce z bólu. Gryźć wargi ze zdenerwowania. Koń gryzł… … Słownik języka polskiego
kruszyć — ndk VIb, kruszyćszę, kruszyćszysz, krusz, kruszyćszył, kruszyćszony «łamać na drobne kawałki, drobić na części, miażdżyć; niszczyć, burzyć» Kruszyła chleb dla wróbli. Deszcze kruszyły skałę. ∆ hist. Kruszyć kopię, grot «w wiekach średnich:… … Słownik języka polskiego
miażdżący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. miażdżyć (p.) miażdżący w użyciu przym. «często o faktach, działaniach, stanach, uczuciach itp. negatywnych, niekorzystnych: silny, intensywny, olbrzymi; przytłaczający, druzgocący» Miażdżąca krytyka, pogarda.… … Słownik języka polskiego
miażdżenie — n I rzecz. od miażdżyć … Słownik języka polskiego
tratować — ndk IV, tratowaćtuję, tratowaćtujesz, tratowaćtuj, tratowaćował, tratowaćowany «deptać; depcząc niszczyć, miażdżyć, gnieść» Tratować trawniki. Dziki tratowały zasiewy. tratować się «deptać się wzajemnie» Ludzie tratowali się w popłochu. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
druzgotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, druzgotaćoczę || druzgotaćocę, druzgotaćocze || druzgotaćoce, druzgotaćany {{/stl 8}}– zdruzgotać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbijać, łamać na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
